Het is inmiddels al weer 1,5 maand geleden als ik terug kom uit Bali in een intelligente lockdown hier in Nederland. Een uitgestorven Schiphol, bijna lege treinen en nauwelijks verkeer op straat doen me denken aan een Stephen King film. Aanvankelijk durf ik nauwelijks de straat op, omdat ik door al die waarschuwingen bijna de indruk krijg dat het virus me om de oren vliegt en in een onbewaakt moment zo maar kan grijpen.
Al vrij snel besluit ik dan ook het nieuws zo min mogelijk te lezen, om zo rust en vrede in mijn systeem te bewaren. Aan de andere kant, binnen blijven en helemaal niks hoeven, bevalt mij stiekem wel. Lekker overal de tijd voor nemen. Lukt het vandaag niet, dan komt het morgen wel. Overdag gewoon series bingen, de tijd nemen om lekker te koken, midden op de dag mediteren , geen sociale verplichtingen of druk en ga zo maar door.
Weer aan het werk
Na een week vrij ga ik weer aan het werk en ook dat bevalt me in bepaalde opzichten erg goed. Lekker werken op een plek waar ik me prettig voel, muziekje erbij en alles bij de hand wat mijn hartje begeert. Het contact met mijn collega’s is intensiever dan voor de crisis, omdat we elkaar elke dag spreken via Skype en door de gedeelde smart leren we elkaar ook van een andere kant kennen. Er is ook meer interesse in elkaars wel en wee en dat spreekt mij wel aan. Alleen het vele bellen, Skypen en Zoomen is hooguit vermoeiend naast de werkhouding die verre van ergonomisch te noemen is. Alles bij elkaar opgeteld, overheerst toch wel een ontspannen gevoel bij de vertraging en rust die deze crisis met zich meebrengt.
Opzoek naar mijn waarheid
Langzamerhand begin ik dan ook weer wat nieuws tot me te nemen. Nieuws van verschillende bronnen, verschillende visies, waarheden en realiteiten. Ik merk dat ik heel hard zoek naar een mijn waarheid in het midden van al die verschillende realiteiten. Een waarheid die bijna onmogelijk is om te vinden. Vrolijk word ik er niet van. Ik krijg een soort kramp in mijn hoofd en mijn innerlijke rust wordt er flink door verstoord. Al snel besluit ik dus om weer terug te gaan naar de eenvoud. Dat betekent goed voor mezelf zorgen, zo veel mogelijk bewegen, gezond eten , een fijn ochtend ritueel en beetje bij beetje mijn bedrijf vormgeven.
Een nieuw begin
Zo gaat het weer een aantal weken goed. Maar dan slaat ineens de verveling toe of beter gezegd, de lusteloosheid. Genoeg te doen, maar nergens zin in. Alles voelt nutteloos en zinloos. Dit gevoel ken ik heel goed, maar het valt nu meer op, nu ik niet kan vluchten van mezelf. Ik erger me gewoon aan mijn eigen lethargie. En dan besluit ik om opnieuw te beginnen. Elke dag is ten slotte een uitnodiging voor een nieuw begin.
Kleur in mijn ochtend ritueel
Tijdens mijn ochtend ritueel besluit ik mijn gevoelens te vertalen naar kleur door 3 verschillende kleuren te kiezen, die elk iets anders weergeven:
- mijn huidige gevoel over mijn situatie.
- hoe ik me wil voelen als ik uit deze situatie ben
- een kleur die me helpt om in die nieuwe situatie te komen.
Jeetje wat is dat helpend! De eerste kleur die ik trek is bruin, een kleur die voor mij staat voor saaiheid, oubolligheid, stagnatie en niet kunnen bewegen. Heel toepasselijk voor mijn gevoel over de huidige situatie. De situatie waar ik naartoe wil, geef ik de kleur magenta. Deze kleur staat voor mij voor beweging, plezier, speelsheid, nieuwe ondernemingen en verandering. Logisch ook dat ik me liever zo voel, toch? Maar wat is er nodig om me zo te kunnen voelen? Dat geeft de kleur van het tweede kaartje prijs: roze. Roze betekent voor mij lief zijn voor jezelf, goed voor jezelf zorgen, alles even wat zachter zetten en geluk vinden in het kleine.
De zachtheid van roze
En zo neem ik die dag lekker de tijd om te mediteren, me te laten steunen, te genieten van de zon op mijn gezicht, eindelijk die asperges te eten en als toetje slagroom truffels. Ondertussen hoor ik wel een strenge stem, die zegt: ‘Je zou deze vrije dagen toch ook benutten om te schrijven en aan je bedrijf te werken? Je hebt in al die dagen nog niks gedaan!’ Was dat nou echt zo? Natuurlijk niet, ik heb best wel wat kleine stapjes gezet. Alleen inderdaad nog geen letter op papier gezet. Gewoon weg geen inspiratie…
Elke stap is er één
In het kader van elk stapje is er toch 1, besluit ik toch een kleine taak te doen. Geen inspiratie om te schrijven, betekent namelijk niet dat er niks anders te doen is. Nadat ik eindelijk voor elkaar heb gekregen een inschrijfformulier voor een nieuwsbrief op mijn website te zetten, ben ik eigenlijk wel tevreden. Toch ga ik moeiteloos verder met een volgende klusje en als vanzelf komt de inspiratie voor dit blog. Op de valreep, voordat mijn werkende leven weer begint en veel te laat op de avond, vloeien de woorden als vanzelf op het digitale papier. Alsof de zachtheid van roze ineens alle weerstand wegneemt en al een klein vleugje magenta laat zien.
Ervaar wat kleur voor jou kan betekenen
Wil jij nou ook ervaren wat kleur voor je kan betekenen? Stuur me dan even een bericht en dan maken we een afspraak voor een sessie.
Tip: bevind je je in een situatie waar je graag uit wilt komen? Voel dan welke kleur bij die situatie past. Vraag je daarna af wat die kleur voor jou betekent. Het gaat je zo veel inzicht geven!
Foto van Daniel Öberg op Unsplash